ดื่ม เมา แล้วหลับ ไม่เคยทำอะไรผิด

 

ปรกติกิจกรรมยามเข้า หลังจากยันกายลุกขึ้นจากเตียง เท้าแตะพื้น มือก็ต้องยื่นไปกดปุ่มเปิดคอมพิวเตอร์ไว้ก่อนแล้วค่อยเดินไปในครัวต้มน้ำเพื่อชงกาแฟ หลังจากนั้นก็นั่งกึ๊บกาแฟหน้าคอมฯ นั่นคือกิจกรรมยามเช้า ณ เนเธอร์แลนด์

 

วันนี้นั่งมองถ้วยกาแฟ ถ้วยโปรด ที่ใช้กึ๊บมาแล้ว เป็นเวลาร่วมสี่ฤดูร้อนผ่านไป แทบจะไม่เคยมองที่ถ้วยกาแฟเลยก็ว่าได้ หน้าที่ของถ้วยกาแฟถ้วยนี้คือ กึ๊บกาแฟเสร็จ ล้างเก็บ แต่รู้ว่ารอบถ้วยกาแฟ ถ้วยนี้มีตัวหนังสืออยู่รอบถ้วย อาจจะเป็นด้วยว่า เวลากึ๊บกาแฟ ตาก็มองที่หน้าจอ ปากก็กึ๊บไป ทำให้สายตาไม่เคยเมียงมองที่ตัวถ้วยกาแฟเลย 

 

วันนี้ก็เลยคิดในใจว่า ถ้วยกาแฟถ้วยนี้คงสมควรแก่กาลเวลาแห่งการลาจาก จากการประทับริมฝีปากของเราทุกเช้าค่ำได้แล้ว เพราะริมขอบถ้วยมีริ้วรอยของริมฝีปากอันอวบอิ่มของเรามาตั้งสี่ปี  เจ้าก็เก่ามากแล้วนะเจ้าถ้วยกาแฟ ถึงเวลาที่เจ้าต้องเดินทางไปสู่เทศบาลเมืองมาสตริก(กองขยะ)ซะทีแล้วนะ

 

แต่ไหนๆ เมื่อฉันจะทอดทิ้งเจ้าแล้ว ก็ขออ่านสักหน่อยซิ ว่ารอบเอวของเจ้าถ้วยกาแฟนั้นเขียนว่ากระไร  

 

 

" Wie drinkt wordt dronken…wie dronken wordt,valt in slaap

wie slaapt,kan niets verkeerd doen,

en wie niets verkeerd doet,verdient de hemel,dus,laten we allemaal drinken tot we in de zevende hemel zijn."

 

ข้อความข้างถ้วยกาแฟ เขียนเป็นภาษาดัตช์ว่าอย่างนี้อ่ะ  แต่เท่าที่เข้าใจในภาษาดัตช์อันน้อยนิดของตัวเองก็ประมาณว่า

"ใครดื่มก็เมา ใครเมาก็หลับ ใครหลับก็ไม่เคยทำอะไรผิด ถ้าใครไม่เคยทำอะไรผิด ก็เหมือนกับได้ขึ้นสวรรค์ เพราะฉะนั้นพวกเราก็มาดื่มกันจนกว่าจะได้ขึ้นสวรรค์ชั้นเจ็ดกันเถอะ" 

 

จริงๆ มันน่าจะไปเขียนข้างแก้วเบียร์นะประโยคอย่างนี้ ไม่น่าจะมาเขียนข้างถ้วยกาแฟเนาะ เพราะกาแฟดื่มแล้วตื่น  กาแฟดื่มแล้วไม่หลับ คาเฟอีนต่างจากอัลกอฮอล์ก็ตรงนี้ ดื่มเหมือนกัน แต่ฤทธิ์ของสารสองตัวต่างกัน

 

แต่ประโยคก็คงจะแค่อยากสื่อความหมายให้ผู้อ่านได้รู้ว่า" คนเราทุกคนนั้น คงไม่มีใครที่ไม่เคยทำอะไรผิดพลาดเลย คนที่ไม่เคยทำอะไรผิดก็คงจะเป็นคนหลับหรือคนที่ไม่เคยทำอะไรเท่านั้น  คนที่ทำอะไรเยอะแยะมากมาย ความผิดพลาดก็ต้องย่อมมีมากเป็นธรรมดากว่าคนที่ไม่เคยทำอะไรเลย"

 

…เจ้าถ้วยกาแฟ แสดงว่าเจ้าคงไม่อยากเดินทางไปเทศบาลเมืองมาสตริกล่ะสิ ถึงได้ดลใจให้เราได้อ่านอะไรดีๆ โอเค…เจ้าไม่ต้องเดินทางไปเทศบาลแล้วก็ได้ แต่เจ้าก็คงต้องเปลี่ยนหน้าที่ใหม่ จากที่รองรับริมฝีปากอันอวบอิ่มของเราทุกเช้า เจ้าก็ต้องเลื่อนตำแหน่งขึ้นมาตั้งอยู่เคียงข้างจอคอมพิวเตอร์ เป็นที่ใส่ดินสอ ปากกา กรรไกร ให้เราก็แล้วกันนะ  เราก็จะได้มองเห็นประโยคดีๆ ของเจ้าทุกวัน

 

…เจ้าถ้วยกาแฟ ทำงานมาตั้งสี่ฤดูร้อน และแล้วเจ้าก็ได้เลื่อนตำแหน่งแล้วนะ ต่อจากนี้ไปเจ้าถ้วยกาแฟก็ไม่ต้องโดนน้ำร้อนลวกตอนเช้าอีกต่อไปแล้ว  และที่สำคัญ เจ้าไม่ต้องเดินทางไปอยู่กับสิ่งของที่คนไม่ต้องประสงค์(ขยะ)อีกแล้ว เพราะเราจะเก็บเจ้าไว้ที่โต๊ะทำงานของเราตลอดไป  ถึงแม้เจ้าจะเก่าจากกาลเวลา ถึงแม้เจ้าจะเป็นถ้วยกาแฟที่ดูเหมือนไร้ค่า แต่คุณค่าจากถ้อยคำของเจ้า ทำให้เราทิ้งเจ้าไม่ลง